چه نوع تنهایی مضر است؟

0
2318

انجمن روانشناسان امریکا اعلام کرده است وجود بیش از ۴۲ میلیون انسان تنهای بالای ۴۵ سال، سلامت جامعه آمریکا را تهدید می کند. البته نسبت همین آمار را می توان نه تنها در تمامی کشورهای غربی بلکه در اکثر شهرهای بزرگ دنیا مشاهده کرد.

 

تنهایی یک وضعیت فیزیکی نیست و شاید اصلا ربطی به مجرد زندگی کردن نداشته باشد. خیلی ها تنها زندگی می کنند ولی درون انواع گروه های اجتماعی حضور دارند و احساس دلبستگی و حتی وابستگی برای خود فراهم می کنند. مهمتر از همه اینکه با افراد دیگر به درجه ایی از تماس، رابطه دوستی و عاطفی می رسند.

 

برعکس، خیلی از آدمها هم هستند که با دیگران یا خانواده زندگی می کنند ولی عملا خودشان را تنها حس می کنند. حدود ۶۰ درصد متاهل ها هم جزو همین گروه از افراد هستند. چون در درجه اول، تماس عاطفی یا دلبستگی به دیگران در زندگی شان وجود ندارد.

 

بسیاری از افراد حتی تحمل حضور دیگران را ندارند. آنها به دلایل متفاوت، نسبت به روابط و ماجراهای معمولی زندگی حساسیت بیش از حد به خرج می دهند چون در قدم اول، اصلا نمی خواهند آرامش محیط شخصی شان، به هم بخورد. به یک زندگی تا حد ممکن بی دردسر خو کرده اند و نمی گذارند هیچ چیز آن را آشفته بسازد.

 

این وسواس آنقدر ادامه می یابد که تنهایی مزمن به سراغ شان می آید و حتی هم اگر بخواهند کنترلش کنند از عهده توانایی شان خارج است.

 

خطرات و صدمات تنهایی، این روزها مساوی است با ضرری که چاقی مفرط یا سیگار کشیدن هر روزه بر بدن ایجاد می کنند. همه ما بر اساس فرهنگی که در جامعه وجود دارد کمابیش قادریم با دوستان بسیار چاق یا سیگاری مان در باره شیوه زندگی سالمتر و کنترل رفتارو عادت حرف بزنیم ولی به دشواری، به خودمان اجازه می دهیم که با دوستان و عزیزان افسرده روبرو شویم. بویژه اینکه توجه و تماس ما بزرگترین قدم برای حل مشکل تنهایی شان می تواند باشد.

 

اگر در محیط پیرامون فردی را می شناسیم که به دلائل گوناگون، گوشه عزلت گرفته است سعی کنیم تماس مان را از سر بگیریم. وی را به جمع های خودمان دعوت کنیم. با آنها گفتگوهای صمیمی داشته باشیم. آنها را در لحظات مطبوعی از توجه و همصحبتی قرار دهیم تا دوباره مزه مراوده اجتماعی برای شان جالب شود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید:

افزودن دیدگاه