پژوهش های تازه در خصوص یادآوری خاطرات ناخوشایند در مبتلایان به PTSD
پژوهشگران دانشگاه تویاما در ژاپن دریافتند که امکان قطع ارتباط میان خاطرات مختلف در مغز وجود دارد. یادآوری خاطرات چند سال پس از وقوع حوادث، یکی از مهمترین و دردناک‌ترین قسمت های اختلال استرسی پس از سانحه است.
دلیل یادآوری این گونه خاطرات ناخوشایند این است که مغز فرآیند ایجاد پیوند میان رخداد ناخوشایند با یک خاطرات دیگر را آموخته است و آن خاطره به عنوان محرکی برای یادآوری حادثه هولناک، عمل می‌کند.
پژوهشگران در جریان مطالعات خود بر روی موش‌ها دو عامل ترسناک را برای آنها در نظر گرفتند. یک عامل محلول شکر بود که هروقت موش‌ها آن را می‌نوشیدند، پژوهشگران با تزریق یک ماده شیمیایی آنها را بیمار می‌کردند.
دیگری صدای خاصی بود که همواره همراه یک شوک پخش می‌شد و هر بار موش‌ها این صدا را می‌شنیدند، میخکوب شدند. سپس وقتی موش‌ها محلول شکر را می‌نوشیدند، پژوهشگران صدای ناخوشایند را پخش کردند تا مغز موش‌ها این دو عامل ترسناک را با یکدیگر مرتبط کند. بدین ترتیب زمانی که موش‌ها محلول را می‌نوشیدند، حتی در صورتی که صدای ناخوشایند پخش نمی‌شد، بازهم خشکشان می‌زد. این آزمایش نشان می‌دهد که مغز حتی امکان برقراری ارتباط میان دو خاطره نامربوط را دارد.
سپس پژوهشگران نورون‌هایی را که بین دو خاطره ارتباط برقرار می‌کردند، شناسایی کرده و با استفاده از تکنیکی موسوم به اپتوژنتیک، ارتباط بین دو خاطره را بدون کوچکترین تغییری در هریک از دو، از بین بردند، به گونه‌ای که بعد از حذف ارتباط دو خاطره، آزمایش پخش صدا در زمان نوشیدن محلول شکر تکرار شد و موش‌ها هیچ واکنشی نسبت به آن نداشتند. در حالی که به طور مجزا از شنیدن صدا یا نوشیدن محلول شکر وحشت می‌کردند.
پژوهشگران امیدوارند با استفاده از این تکنیک روزی بتوانند ارتباط خاطرات ناخوشایند را که در اثر اختلال استرسی پس از سانحه ایجاد می‌شود، در مغز مبتلایان به این اختلال را از بین ببرند. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science منتشر شده است.
