فرهنگ روانکاوی اصولاً فرهنگ تناقض، پرخاشگری، نابردباری و نداشتن تحمل است. پس ارزش روانکاوی به چه چیزی است؟ ارزش آن به خود فرهنگ است، به آن چیزی که در فرهنگ نهادینه شده است.
در واقع، به ایدهآلهای فرهنگ روانکاوی است. ایدهآل مفهوم خیلی مهمی است و در روانکاوی فرهنگی است که بهگونهای تلاش کنیم بهترین باشیم و در عینحال کمک کنیم کسی که با ما کار میکند هم بهترین باشد.
به افرادی که ظرفیت ایجاد اضطراب را در ما دارند کمک کنیم که بهترین انسان ممکن باشند و در عینحال نسبت به تجربه بودن با آنها که ما را تغییر میدهند، پذیرنده باشیم. در روانکاوی بهطورکلی و بهاندازه کافی به فرهنگ پرداخته نشده است. نظریههایی در روانکاوی هستند که اهمیت فرهنگ را برجسته میکنند، اما نه به اندازه کافی.
در فرهنگ آمریکایی همیشه دنبال این هستند که ایرادها را پیدا کنند و از افراد مهم و مشهور انتقاد کنند و شایعاتی را در مورد آنها ایجاد کنند. اما در فرهنگ هند به دنبال ایدهآلسازی هستند و خیلی مهم است که افراد را ایدهآل کنند. بنابراین این ظرفیت ایدهآلسازی، ایدهآل شناخته میشود.
در اینجا به یک فیلم سینمایی اشاره میکنم. در این فیلم یک نفر در هند میخواهد خانه سالمندانی برای آمریکاییها درست کند. تبلیغی که این فیلم میکند.
این است که چرا میخواهید در آمریکا بمیرید، به هند بیایید و سالهای پایانی عمر خود را در آنجا بگذرانید. ایده فیلم این است که هند جایی است که احساس میکنید ایدهآل شدهاید و چه کسی دوست ندارد که سالهای پایانی عمرش ایدهآل شود. واقعاً در هند اینگونه است که وقتی با افراد روبرو میشوید شما را ایدهآل میکنند و پشتسرتان از شما بد میگویند.
حالا سوال اینجاست که چرا ایدهآلسازی در فرهنگ هند مهم است؟ دلیل آن این است که در جامعهای که کمبود، فقر و گرسنگی زیاد باشد، راههای کمی برای فرار افراد از این محرومیتها وجود دارد. بنابراین نیاز به درجهای از ایدهآلسازی وجود دارد. یعنی ماجرا فقط در مورد خودشیفتگی نیست، راجع به این است که افراد امید و آرزو داشته باشند و به آینده نگاه کنند و بخواهند بقا داشته باشند.